Birdwatching w Nadmorskim Parku Krajobrazowym

Data: 27-09-2016

Polska jest jednym z nielicznych już krajów Europy, w którym zachowało się wiele cennych, naturalnych ptasich siedlisk i ostoi. Do takich miejsc należy Nadmorski Park Krajobrazowy, który ze względu na specyfikę geograficzną (tzw. wąskie gardło wędrówkowe oraz północnobałtycki korytarz migracyjny) jest jednym z ważniejszych miejsc wędrówek, odpoczynku i zimowania licznych gatunków ptaków. Na samym Półwyspie Helskim stwierdzono do tej pory aż 316 gatunków ptaków, co stanowi 70% krajowej awifauny. Jesień to czas spektakularnych ptasich migracji i świetna pora do wypatrywania rzadkich gatunków. Pracownicy NPK zaobserwowali ostatnio na Półwyspie dwa północne gatunki - płatkonogi szydłodziobe i świstunkę żółtawą (świstunka podlega orzecznictwu Komisji Faunistycznej). W Jastarni odnotowano również rzadko zalatującego do Polski siewkowca, terekię. Podczas jesiennych spacerów nad morzem warto przyglądać się dokładnie wszystkim napotkanym ptakom, każdy obserwator ma szansę na spotkanie takich "perełek".

Wyszukiwanie ptasich rzadkości - hobbystyczna obserwacja ptaków (birdwatching), jest wciąż mało znaną w Polsce dziedziną turystyki, natomiast w krajach Europy Zachodniej jest niezwykle popularna i zyskująca coraz większe grono uczestników. Według danych OTOP turystykę ornitologiczną uprawia w Polsce zaledwie kilka tysięcy osób (dla porównania, w Wielkiej Brytanii - kilka milionów), lecz posiada ona bardzo duży potencjał rozwoju. Birdwatchingowi towarzyszy zwykle fotografowanie ptaków metodą digiscopingu (technika fotograficzna polegająca na połączeniu aparatu fotograficznego z lunetą). Ptasiarze „polują” na rzadkie dla kraju ptaki i wprowadzając je następnie na osobistą listę obserwowanych gatunków. Twitcher jest ptasiarzem, który kolekcjonuje obserwacje rzadkich gatunków, podążając za otrzymanymi informacjami o ich wystąpieniu i traktując swoje hobby wyczynowo.

Z obecnością birdwatcherów wiąże się możliwość rozwoju turystyki kwalifikowanej. Za tym rodzajem turystyki przemawia fakt, że może być ona prowadzona całorocznie (w szczególności w okresie wrzesień-kwiecień), co przyczynia się do przedłużenia sezonu turystycznego. Warto mieć na uwadze, że podczas prowadzenia obserwacji ornitologicznych na pierwszym miejscu należy stawiać minimalizowanie naszego wpływu na środowisko. W swoim wyposażeniu trzeba mieć lornetkę i lunetę, dzięki którym ptaki widzimy z dalszej odległości i unikamy ich płoszenia. Nie można niepokoić ptaków w miejscach ich lęgów, czy na przystankach podczas migracji i zimowania. Podglądaniu ptaków powinno towarzyszyć zgłębianie wiedzy na temat ich biologii i zachowań.

Terekia - porównanie wielkości ze śmieszką. Fot. B. Gawlak
Terekia - porównanie wielkości z sieweczką obrożną. Fot. B. Gawlak
Terekia - charakterystyczny dla tego gatunku jest wygięty ku górze dziób i pomarańczowe nogi. Fot. Barbara Gawlak
Płatkonogi szydłodziobe. Fot. Mariusz Dettlaff
Trzy płatkonogi szydłodziobe. Fot. Mariusz Dettlaff
Świstunka żółtawa, fot. Barbara Gawlak. Cechą charakterystyczną tego rzadkiego w Polsce migranta jest wyraźna, żółta brew.
Świstunka żółtawa. Fot. Barbara Gawlak