Na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego występują dwa miejsca szczególnie istotne pod względem występowania i migracji płazów.
Płazy, czyli:
- ropucha szara (Bufo bufo)
Wygląda jak żaba ale nią nie jest. Jest ropuchą. Ma krępe ciało o długości od 4,5 do 10,5 cm w kolorze brązowo-zielonkawym. Ma poziomą źrenicę. Cecha szczególna: ciało pokryte brodawkami (skóra wygląda na szorstką).
- żaba moczarowa (Rana arvalis)
Mierzy od 3,5, do 7,5 cm, ma jasnobrązowy grzbiet z ciemnymi plamami i poprzecznymi pręgami na kończynach. Brzuch ma kremowy i pozbawiony plam. Koniec pyska ostro zakończony. Ma poziomą źrenicę.
- żaba trawna (Rana temporaria)
Jej krępe ciało mierzy od 4,5 do 10,5 cm. Ma zmienne ubarwienie, aczkolwiek na grzbiecie występuje brązowe tło z plamami w odcieniach brązu, zieleni i zółci. Ma kremowożółty brzuch pokryty plamkami. Pysk tępo zakończony. Ma poziomą źrenicę.
- żaba wodna (Pelophylax kl. Esculentus)
Ma krępe ciało o masywnej budowie o długości od 5,5, do 10,5 cm. Grzbiet zielony i czarno plamkowany. Przez środek grzbietu przechodzi jasnozielona linia. Ma poziomą źrenicę.
- żaba jeziorkowa (Pelophylax lessonae)
Ma wysmukłe ciało, mierzy od 4,5 do 7,5 cm. Ma zielony grzbiet z czarnymi plamami o dużej zmienności. Ma jednolicie biały brzuch oraz poziomą źrenicę.
- żaba śmieszka (Pelophylax ridibundus)
Ma krępe ciało, ma od 6,5 do 12,5 cm. Grzbiet oliwkowozielony lub oliwkowobrązowy z ciemnymi plamami. Ma poziomą źrenicę i zaokrąglony pysk.
- grzebiuszka ziemna (Pelobates fuscus)
Wygląda jak żaba ale nią nie jest. Jest grzebiuszką. Krępe ciało mierzy od 4,5 do 7,5 cm. Ma gładką skórę pozbawioną brodawek. Grzbiet jasnopopielaty lub oliwkowozielony z ciemnobrązowymi plamami. Brzuch jasnokremowy. Cecha szczególna: pionowa źrenica.
- traszka zwyczajna (Lissotrion vulgaris)
Na pierwszy rzut oka przypomina jaszczurkę (ale jaszczurki to gady) ze względu na wydłużone ciało i ogon. Mierzy od 6 do 10 cm. Samica ma brązową, szorstką skórę na grzbiecie i bokach, brzuch jasnokremowy z pomarańczowym pasem i czarnymi plamkami. Samiec ma gładką skórę, jest nieco ciemniejszy od samicy, a pasek na jego kremowym brzuchu pełnym czarnych plamek jest czerwony.
Żabę wodną, jeziorkową i śmieszkę zaliczamy do tzw. żab zielonych. Jest to sztuczna grupa systematyczna powstała jako grupa przeciwstawna dla grupy żab brunatnych. Trzy gatunki zaliczane do żab zielonych są bardzo trudne do rozróżnienia, a dodatkowo jeden z nich (żaba wodna) jest naturalnym mieszańcem dwóch pozostałych – zjawisko to zwane jest hybrydyzacją. Gatunki te mogą się ze sobą swobodnie krzyżować, a mieszańce są płodne.
Do płazów zaliczamy jeszcze inne gatunki, ale ich nie stwierdzono na terenie NPK.
O co chodzi?
W trakcie zimy płazy nie są aktywne, przeżywają ten czas zagrzebane w ściółce leśnej, norkach wykopanych przez inne drobne zwierzęta, w mule i innych kryjówkach. Wiosną stają się aktywne, poszukują miejsca i partnera do rozrodu.
Na Półwyspie Helskim płazy przemieszczają się przez Drogę Wojewódzką nr 216 łączącą Redę z Helem na wysokości Uroczyska Każa (między Chałupami a Kuźnicą), gdzie idą z okolicznych terenów leśnych do oczek wodnych. Drugie miejsce migracji znajduje się w miejscowości Karwieńskie Błoto Drugie, gdzie płazy migrują z terenów położonych na północ od ul. Wczasowej do kanałów na południe od tej drogi. Płazy przechodząc przez jezdnię często giną masowo pod kołami przejeżdżających samochodów. Aby temu zapobiec pracownicy Parku podejmują specjalne działania.
Jak to działa?
Wiosną montowane są tymczasowe ogrodzenia ochronne (tzw. płotki) z agrowłókniny. Płazy napotykają barierę, idą wzdłuż niej i wpadają do wkopanych w ziemię wiaderek. Codziennie, rano i wieczorem wiaderka są sprawdzane czy są w nich zwierzęta. Następnie są bezpiecznie przenoszone na drugą stronę jezdni. Za każdym razem spisuje się ile osobników danego gatunku było w danym wiaderku, dzięki czemu wiadomo jak zmienia się liczebność z roku na rok. Pierwsze takie działania zostały podjęte w 2022 r. i od tej pory są kontynuowane co roku.