Powołany na mocy: Zarządzenie Ministra Leśnictwa i przemysłu Drzewnego z dnia 10 stycznia 1959 r. (MP Nr 13, poz. 48)
Położenie: miasto Władysławowo
Powierzchnia: 12,15 ha
Typ: krajobrazowy
Forma krajobrazowa: wybrzeże klifowe
Geneza: utworzone w wyniku abrazyjnej działalności fal morskich Bałtyku; obecnie klif jest martwy, gdyż w latach 20. ubiegłego wieku proces abrazji został zatrzymany przez zbudowanie betonowej opaski.
Gleby: brunatne właściwe (szarobrunatna i brunatna wyługowana) i rdzawe (brunatno-rdzawa)
Walory przyrodnicze:
- Cenne gatunki flory: na terenie rezerwatu odnotowano 196 gatunków roślin naczyniowych, w tym liczne gatunki objęte ochroną: kukułka Fuchsa Dactylorhiza fuchsii (narażony na wymarcie w skali kraju), wawrzynek wilczełyko Daphne mezereum (gatunek rzadki), bluszcz pospolity Hedera helix, rokitnik zwyczajny Hippophaë rhamnoides, listera jajowata Listera ovata, gnieźnik leśny Neottia nidus-avis (zagrożony wymarciem na Pomorzu Zachodnim), jarząb szwedzki Sorbus intermedia (narażony na wymarcie w skali kraju), paprotka zwyczajna Polypodium vulgare, kalina koralowa Viburnum opulus, pierwiosnek lekarski Primula veris spp. veris, centuria pospolita Centaurium erythraea, marzanka wonna Galium odoratum, turzyca piaskowa Carex arenaria. Występuje tu wymierający składnik flory Pomorza — stokłosa gałęzista Bromus ramosus, gatunki narażone na wymarcie na Pomorzu Zachodnim (czerniec gronkowy Actaea spicata, wierzba czarniawa Salix myrsinifolia) oraz gatunki rzadkie (głóg odgiętodziałkowy Crataegus rhidophylla var rhidophylla, łopian gajowy Arctium nemorosum).
- Cenne gatunki fauny: fauna rezerwatu nie była dotychczas szczegółowo badana; ze względu na bliskość osiedli ludzkich, brak sąsiedztwa większych kompleksów leśnych jest to nieatrakcyjny teren dla zwierzyny płowej i czarnej. W okresie migracji można tu zaobserwować wiele gatunków drobnych ptaków śpiewających; znajduje się tu rewir lęgowy kruka Corvus corax.
Walory kulturowe: na terenie Rozewia znajdują się ślady osadnictwa neolitycznego (cmentarzyska grobów skrzynkowych). Już od wczesnego średniowiecza rozwija się tu tradycja palenia ognisk ostrzegawczych dla rybaków i kupców płynących do Gdańska. Od końca XII wieku nieprzerwanie działa tu latarnia morska. Obecnie usytuowane są tu dwie dziewiętnastowieczne latarnie, w tym jedna funkcjonująca. Znajduje się w niej również muzeum latarnictwa i wystawa poświecona Stefanowi Żeromskiemu. Jest to także miejsce ważne dla historii Polski — odbyły się tu dwie bitwy morskie floty gdańskiej z okrętami krzyżackimi, przymusowe lądowanie króla Zygmunta III Wazy (1598), lądowanie wojsk szwedzkich w okresie "potopu". W latach 20. XX wieku Rozewie stało się symbolicznym fragmentem wybrzeża polskiego, bywali tu między innymi gen. Józef Haller, Stefan Żeromski, którego imieniem nazwana została latarnia morska.
Najpoważniejsze zagrożenia: intensywny ruch turystyczny w okresie letnim powodujący znaczne zniszczenie pokrywy roślinnej w pobliżu szlaku oraz silne zaśmiecenie terenu; nieprzemyślana infrastruktura turystyczna żywiołowo powstająca w bezpośrednim sąsiedztwie rezerwatu.
Cel ochrony: zachowanie fragmentu wybrzeża klifowego porosłego przeszło stuletnim lasem mieszanym z udziałem buka Fagus sylvatica oraz ochrona stanowiska jarzębu szwedzkiego Sorbus intermedia.
